Heryer beyaz, bu yıl biraz geç gelen kar bütün ihtişamıyla geldi! Meterolojinin verdiği bilgilere göre sadece bir günde (9 Aralık 2009) 20 – 30 cm kadar kar yağmış. Hem ne kar! Tipisi, kar fırtınası (blizzard) ile geldi.

Bir gün önceden uyardılar, kar fırtınası geliyor. Kar yaklaşıyor akşam şu saatte başlıyacak ve şu saate kadar devam edecek vs. Dedikleri gibi hafif hafif başladı; hiç durmadan yağdı yağdı, sabahlara kadar yağdı… Sabah evinin penceresinden bakan herkes muhteşem bir manzara ile karşılaştı. Okullar tatil, yollar kapalı, insanlar işlerine gidemedi!

Madison bir kış memleketi. Ben Erzurum’u görmedim ama buraya Amerika’nın Erzurum’u desek doğru olur herhalde. Burada Erzurumlu iki kardeş var, biri diyor ki “Madison Erzurum’dan daha soğuk!” diğeri diyor ki “Erzurum Madison’dan daha soğuk!”. Nasreddin Hoca gibi demek lâzım belki; ikiniz de haklısınız. Madison Erzurum olmasa da derdimizi anlatmış olduk herhalde. Madison bir kış memleketi, soğuk çok soğuk bir yer! Madison deyince kar, soğuk, beyaz akla gelen kelimelerden.

Sabah muhteşem kar manzarası ile karşılaşınca, insan ister istemez pencerenin önüne oturuyor doya doya seyrediyor. Komşular manzara seyretme işini çoktan bitirmiş dışarı çıkmışlar, kar temizleme çalışmalarına başlamışlar bile. Kimisi elinde kürekle, kimisi de kar makinası ile evlerinin araba yolunu (driveway) ve kaldırımları temizliyor. Bir an önce araba yolu temizlenmeli, kaldırımlar da… Kaldırımları temizlemek zaten bir vazife. Evininizin önündeki kaldırımlara yağan karları temizlemekle kanunen mükellefsiniz. Vafinezi ihmal ederseniz para cezası ile cezalandırılırsınız. Şaka değil, gerçek!

Haydi bakalım hanım, çocuklar; kahvaltımızı yaptık şimdi iş başına. Herkes bir güzelce giyinsin. Ailecek hem karları temizleyelim hem de bu muhteşem, harikulâde manzaradan biz de nasibimizi alalım. Hem tefekkür edelim hem de eğlenelim! Amerikalılar kürek ile yapılan kar temizleme işlemine “shoveling” diyorlar, Türkçe’ye tam çevirirsek “kürekleme” diyebiliriz. Biz de şimdi bütün bu karları temizlemek için aldık elimize kürekleri ve başladık küreklemeye. Kürekle Allah kürekle, bitecek gibi değil, o kadar çok kar var ki! Neyse acelemiz yok! Biraz kürekle, biraz nefeslen. Çocuklar da karın tadını çıkarıyorlar. Vildan -9 yaşında- karlara boylu boyunca uzanıyor, Büşra -2.5 yaşında- da ablasının yaptıklarını takip etmeye çalışıyor.

Çinli komşumuz da bizden önce çıkmış başlamış karları temizlemeye. Ama o küreklemiyor, üflüyor. Çünkü onun bir kar üfleme (snow blower) makinası var, biz ona herhalde kar makinası desek isabetli olur. Kar makinası çim biçme makinası gibi bir şey. Karları alıyor ve bir yerden bir yere üflüyor (blowing). Küreklemeden yorulup, nefeslenirken Çinli komşumuza imrenerek bakıyoruz. Ne güzelde temizliyor karları. Hem temizlediği yerlerde çok muntazam oluyor. Çinli komşuların bitişiğindeki Amerikalı komşuların da kar makinları var hatta onların ki daha büyük. Kolayca karları temizlediler bile. Hatta Çinli komşuya bile yardım ettiler. Biz gariban gariban, mütevazi bir şekilde küreklemeye devam ediyoruz. Sıkılınca çocuklarla oynuyoruz. Nasıl olsa bugün ne okul var, ne de iş!

Karşı komşumuz Cindy Teyze de kürekleyerek karları temizlemeye çalışıyor bugün. Halbuki onun da kar makinası vardı; belki de bozulmuştur. Vay teyzem sen bir de tek başına o kadar karı kürek ile nasıl temizleyeceksin? Hem senin evin önündeki kaldırımlar daha uzun! Gerçi sen bizden daha hamaratsın, maharetlisin bu işlerde. Neyse ki biraz önce kar temizleme işini bitiren Amerikalı komşu, Cindy Teyze’ye yardım etmeye gitti. Biz de bir elimizde kürek nefes nefese onları seyrediyoruz. Eşime diyorum ki “Bu makina herhalde 700 dolar vardır. Baya büyük makina, en iyilerinden! Baksana Çinli komşunun ki küçük, ikide bir tıkanıyor! Ee tabii çok kara dayanmıyor küçük makina! Aldın mı en iyisini alacaksın ama çok pahalı! Bakalım bu yıl gidişat nasıl olacak, ne zaman canımıza tak edecek de biz de kar makinası almaya karar vereceğiz?”

Çinli komşumuz kendi kar temizleme işini bitirince yardımımıza geldi. Biz neredeyse bitiriyorduk, hiç gerek yoktu falan demedik tabii. Karlar bitmemişti ama biz bitmiştik. Komşumuz şöyle bir makina ile giriverdi, ben de o aşkla daha bir asıldım küreğe ve bitiriverdik çabucak.

Çinli ve Türk kardeş kardeş karları temizlerken, Amerikalı bir bayan geldi yanımıza. Karşıdaki evlerden birinden komşumuz oluyormuş, ama daha önce tanışmamıştık. Elinde kalem kağıt, imza topluyormuş. Kardeşi bulunduğumuz ilin -Dane County- savcıymış (district attorney) ve şimdi de hâkim (judge) olmak için seçimlere girecekmiş. Ve o da kardeşini desteklemek için imza topluyormuş. Ama baktı biz biraz safça bakıyoruz, sordu: “Oy kullanma hakkınız var mı?” Çinli komşu hemen hayır dedi, tabii arkasından ben de! Adam savcı ve hâkim olacak ama seçime girmesi gerekiyor. Ya burada savcıları, hâkimleri bile halk seçiyor. Bu kadarı da fazla, bu kadar da demokrasi olmaz! Olur, olur bak işte Amerika’da böyle!

Kar temizleme işini bitirince, Çinli komşuma ailesini sordum. Uzun süredir eşini ve oğlunu görmüyorduk. Eşi Boston’da yeni bir iş bulmuş ve oraya yerleşmişler. Yakında tatilde geleceklermiş. İkisi de bilimadamı olarak bir kanser araştırma laboratuvarında çalışıyorlardı. Kendisi de oralarda iş bakıyormuş. Dedim “Evi daha yeni almıştınız.” Olsun dedi, “Karımın işi buradaki işinden çok daha iyi bir iş. Hem çok iyi imkânları var. Evi satmak hiç dert değil, şirket bütün işleri hallediyor.” Boston pahalı, büyük şehir dedim. “Evet çok pahalı bir yer, böyle bizim ki gibi bir evi 600 bin dolara bile alamıyorsun!”. Kendi kendime daha yeni tanışmıştık. Demek gidecekler, evlerini başka birileri alacak ve yeni komşularımız gelecek diye düşündüm. Hayırlısı, hayırlısı… Komşumuza yardımı için çok teşekkür ettim, o da Asyalılar’a özgü alçakgönüllükle önemli değil dedi.

Şimdi içeri girebilirim. İçerde biraz ısınayım. Bizden sonra çıkan bazı komşular hâlâ kar ile mücadeleye devam ediyorlardı. Şöyle pencere kenarında sıcak bir bardak çay da iyi gider. Her mevsim güzel, zahmeti var ama kış da kar ile güzel!