Bu şiir beni zorladı kendisini yazmam için. Bana adeta “Beni yaz, beni yaz” diye haykırdı. Ama yazmak o kadar kolay oldu ki!
Kibirli
Gördüm bir adam, kibirli
Vardım yanına, mağrur
Konuştum ama susuverdim
Ne çare ki sükut tek ilacım
Gözleri ısırır, ağzı vurur
“Sen kimsin” der boyuna
Bir bacak öbür bacak üstünde
“Sen bir hiçsin” der durur
Alındım, hem de acıktım
Kim tutar beni burada
Kim çeker bu kibri boyuna
Ben bu yana, o şu yana
Tuncay Karaca
Aralık 2010